လင္းသည့္နံနက္ ေရာင္နီတက္၀ယ္
ဦးဆံုးျမင္မိ စိတ္၀ယ္သိသည္
ခ်စ္သူ႔ ပံုလႊာ ျမင္မိပါလည္း
(သူ) ေပ်ာ္ရြင္ပါစ လြမ္းပါစ .....
လြမ္းဖ်ားညေန တမ္းတေစမွီ
ေမွ်ာ္ရည္ရာမွန္း ခ်စ္သူလြမ္းေန
သိမွသိေလ စိတ္ထဲေပြသည္
မေမွ်ာ္လင့္ႏိုး ေမွ်ာ္ရည္ကိုး .....
ေ၀းေနရက္မွာ တမ္းကဗ်ာေရး
ရင္ထဲအလြမ္း ဖြဲ႔တည္ႏြမ္းကို
ဘယ္လိုေျဖေျဖ မေပ်ာက္ေပမဲ့....
အာရံုမိုးေသာက္ အလင္းေရာက္လွ်င္
ျပန္ဆံုမည့္ရက္ ႏုတ္တစ္ရက္မို႔
တထိတ္ထိတ္ခုန္ ရင္အစံုမွာ
ၾကည္ႏူးေနဆဲ လြမ္းေနျမဲ ...........။ ။
: ကဗ်ာ
Posted by အိမ္ေ၀းသူ at Thursday, January 24, 2008
ေသးငယ္ေသာအရာမ်ားကို ၾကီးမားတဲ့ေမတၱာနဲ႔ လုပ္ပါ။
သင္ဘယ္ေလာက္ လုပ္လဲ ဆိုတာထက္ သင္လုပ္တဲ့အရာမွာ
ေမတၱာဘယ္ေလာက္ပါသလဲဆုိတာက ပိုၿပီး အေရးၾကီး ပါတယ္။
( မာသာထရီဇာ )
Do small things with great love. It’s not how much you do but how much love you put into what you are doing.
( Mother Teresa )
Copyright 2007 | All Rights Reserved.
MistyLook made free by Web hosting Bluebook. Port to Blogger Templates by Blogcrowds
ေၾကကြဲေနတဲ႔ ဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲမွာ ၀ိုးတ၀ါး ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြနဲ႔ေပါ႔…..။ ကဗ်ာေလးႏွစ္ပုဒ္လံုး အရမ္းေကာင္းပါတယ္ အကို…။ ႏူးည႔ံတဲ႔ အဖြဲ႔အႏြဲ႔ေလးေတြနဲ႔ ကဗ်ာဆန္ေသာ ကဗ်ာေလးေတြပါပဲ။ 'အာရုဏ္မိုးေသာက္ အလင္းေရာက္လွ်င္…ျပန္ဆံုမည္႔ရက္ ႏႈတ္တစ္ရက္မို႔…တထိတ္ထိတ္ခုန္ ရင္အစံုမွာ…ၾကည္ႏူးေနဆဲ လြမ္းေနၿမဲ' ဆိုတဲ႔ ေနာက္ဆံုးပိုဒ္ေလးကို အႀကိဳက္ဆံုးပါပဲ။ ကဗ်ာေကာင္းေလးေတြကို ဆက္လက္ေရးဖြဲ႔ႏုိင္ပါေစ အကိုေရ…။
အိမ္ေ၀းသူေရ...
အလြမ္းနဲ႔ပတ္သတ္ရင္...
နာတာေလးေတြနဲ႔ပဲ ေျဖသိပ္ေပါင္းမ်ားလွၿပီဗ်...
အလြမ္းရလြန္းလို႔....
တမ္းတရလြန္းလုိ႔...
...... ......... ...........လုိ႔
ဆုိတဲ့ အသံေတြကုိ လြမ္းစရာအသံေတြကုိ မျမင္ရမၾကားရပါေစနဲ႕လုိ႔ ....ေတာင္းဆုျပဳမိတယ္...။