အိမ္မက္တို႔လဲေလ်ာင္းအိပ္စက္ရာ

စိတ္အနားသတ္
လြင့္ကူးရာ တိမ္တို႔ေကာင္းကင္
တည္မွီရာ ရင္ခုန္အလြမ္း
ရင္ တစ္ဘက္ျခမ္း အေမွာင္ေတြ

ေက်ာျခင္းကပ္ၿပီးေနာက္
အနမ္းတို႔ကို ေလထဲလြင့္ေဖာက္ခြဲလိုက္တယ္

ဘယ္လိုရာသီျခံဳ လွမ္းရမလဲ
ပိန္းပိတ္ေအာင္ျဖဴတဲ့ ႏွင္းထုနဲ႔
ယံုၾကည္ရာ ျပိဳျပိဳက်ေလလည္း
၀န္းက်င္ထဲ ျမင္တတ္ျခင္းမွာ
စံပယ္ေတြ ေဖြးေဖြးလႈပ္ ..

ေသခ်ာရဲ႕လား .... စံပယ္ဆိုတာ
သိျခင္း စိတ္ အေမွာင္ည
မိုးစက္ေတြေအာက္ ေခါင္းငံုလ်က္
ငါ မငို တတ္ခဲ့ဘူးဆိုတာ ........

ယံုၾကည့္ျခင္းနဲ႔လမ္းခြဲၿပီးသည့္ေနာက္
အသက္ကို ေကာင္းကင္ထဲ လြင့္ကူးေစလိုက္တယ္ ..