တို႔တိုင္းျပည္

ထေလာ့ျမန္မာ အိုျမန္မာတို႔
တို႔ရြာတို႔ေျမ တို႔ရြာေျမ၀ယ္
ေစတီစပါး မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလည္း တမြဲမြဲႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ ကာလၾကာလွ်င္ ယာစကားမ်ိဳး
တညိွဳးညိွဳးႏွင့္ ပုထိုးျမင့္ေမာင္း
ေက်ာင္းၾကိဳေက်ာင္းၾကား လွည့္လည္သြားလ်က္
မစားေလရ ၀မ္းမ၀၍
ဆြမ္းမွ်မတင္ႏိုင္ ရွိမည္တည္း။

ထေလာ့ျမန္မာ အိုျမန္မာတို႔
တို႔ရြာတို႔ေျမ တို႔ရြာေျမ၀ယ္
ေရခ်ိဳေသာက္ရန္ ျမစ္ေခ်ာင္းကန္ႏွင့္
သီႏွံခ်ိဳပ်ား မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလည္း တမြဲမဲြႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ ကာလၾကာလွ်င္
ျမင္သာျမင္ရ မစားရ၍
ေတာက ျပိတၱာျဖစ္မည္တည္း။

ထေလာ့ျမန္မာ အိုျမန္မာတို႔
အားမပ်ာ့ႏွင့္ မေလွ်ာ့လံု႔လ
သူကစ၍ ငါကအားလံုး
လက္ရံုးျမားေျမာင္ ဥာဏ္ျမားေျမာင္ႏွင့္
စြမ္းေဆာင္ၾကေလ ေဆာင္ၾကေလေလာ့
ဤေျမဤရြာ ဘယ္သူ႔ရြာလဲ
ဤယာစပါး ဘယ္သူ႔စပါးလဲ
ထားေလာ့တာ၀န္ ပြန္ေလာ့လုပ္ငန္း
ဥာဏ္ေရွ႕ပန္း၍ တ၀မ္းတစိတ္ ညီေစသတည္း။

ဆရာေဇာ္ဂ်ီ

(စံပယ္ျဖဴ မဂၢဇင္း ဇန္န၀ါရီ လ ၂၀၀၉ - မွ ဂ်ဴး ေရးေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ ဆက္သည့္မ်ိဳးဆက္မွ ေဆာင္းပါးမွ ေတြ႔ရွိသည္။ )