အလြမ္းေယာင္ေဆာင္တဲ့ တိမ္တိုက္

ႏွင္းျဖဴႏုေတြ လႊမ္းျခံဳတဲ့
ငါ့ …. ယံုၾကည္ရာ တိမ္တိုက္
နင့္ လြင့္ေမွ်ာရာ ျပာလဲ့ေကာင္းကင္
ေနညိဳခ်ိန္ ေတြ မကုန္ေစခ်င္ခဲ့ဘူး

မွိန္ေဖ်ာ့ရာသီ ညေနရီေအာက္
ငါ မပုိင္တဲ့ နင့္ဆီက
က်န္ခဲ့ျခင္း ကို ၾကိဳေတြးေပမယ့္
နင့္ေျခသံေတြ တိတ္ဆိတ္လြန္းတယ္

တည္မွီရာ စိတ္အလြမ္း
ေလႏုေအး အေဝွ႔မွာေတာင္
တဖ်က္ဖ်က္ခုန္တဲ့ ရင္အခန္း
နင္ ထြက္သြားရာ အျပန္လမ္းဆီက
ရြက္ဝါေၾကြေပၚ ျဖတ္မေလွ်ာက္ရက္ဘူး

နင့္ ေျခရာ အၾကြင္းေတြ ေပက်ံေနတဲ့
ဗလာ မဟုတ္တဲ့ ရင္ထဲက
မ်က္ရည္စ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ဝက္ကို
နင္ သတိမွ ရ မိ ရဲ႕ လား

ခုေတာ့
ငါ မပါတဲ့ လြမ္းတတ္ရာတိမ္တိုက္
နင္ ပ်ံသန္းရာေကာင္းကင္
အေနာက္ေတာင္ဆီက မိုးေတာ့
မညိဳ႕ေလာက္ဘူးထင္ရဲ႕ ။ ….။